Leeg, Leger, Leegst, geen puf meer

Gisteren was het weer zover, de jaarlijkse Singelloop in Utrecht stond op het programma. Om tien uur vertrok ik op de Cervelo richting Utrecht om te rennen in en rondom de Utrechtse Singel.

Door het wat later open gaan van de fietsenstalling was het een halfuur voor de start stressen en in die drukte ben ik mijn portomonnee verloren naar later bleek. De start was dus om 12:30 en net op tijd bevond ik me tussen de recreanten om lekker te lopen. Ik voelde me voor de start al niet fris en had geen hoge verwachtingen. Een week ziek, zwak en misselijk had niet echt bijgedragen aan een topfit lichaam. De start ging nog wel aardig maar na 4 kilometer stortte ik volledig in. Elke kilomter was een kwelling en mijn lichaam voelde leeg en hol aan. Mijn benen begonnen op kilometer 7 te weigeren en iedereen die ik voorbij was gestoven kwam mij weer voorbij. De laatste kilometer liep nog wel aardig waar ik meer op techniek en souplesse probeerde te leunen maar het was niet super. In 42 minuten wandelde ik over de finish, alles deed me zeer en ik voelde me waardeloos. Na de wedstrijd nog even met Gijs, Rahel en andere bekende uit de triathlonwereld staan keuvelen alvorens ik de fiets terug zou nemen.

Op de terugweg verliep alles vlekkeloos en had ik aardig wat snelheid. Bij de pont richting Culemborg kwam ik erachter dat ik mijn portomonnee kwijt was. Geen geld betekent niet overvaren. Chagrijnig als ik was nam ik niet de moeite om aan fietsers te vragen of ze me wilde sponsoren voor de overtocht. Ik verkoos mezelf nog maar eens verder te straffen door via een omweg naar huis te fietsen. Richting vianen ging het tempo omhoog en kreeg ik een fietser in het wiel die uit de wind fietsen niet vervelend vond. Bij de brug van Vianen reed hij rechtdoor en ging ik naar Vianen om vervolgens via Leerdam huiswaarts te keren. Daar konden we nog even genieten van het WK. Terechte winnaar helaas niet de gedroomde. Felicitaties aan Evans, Cancellara was mijn favoriet.

Een dag om snel te vergeten dus. Vandaag spierpijn, ik lijk wel een oude man ;)

Sportieve groeten,

Henry Piek

AD Halve Marathon Utrecht 24 maart 2008

In een tijd van 1 uur 32 minuten en 26 seconden finishte ik op het Jaarbeursplein tijdens de AD halve Marathon. Een hele prestatie gezien de sneeuwbui onderweg en een temperatuur die gemiddeld niet boven de 4 graden Celsius uitkwam. Ondanks het slechte weer en de kou stonden er genoeg mensen aan het parcours om de lopers aan te moedigen.

Achteraf had ik mijn debuut op de halve marathon niet beter kunnen wensen. Tijdens trainingen kwam ik vaak uit op een tijd rond 1 uur en 45 minuten. In de aanloop naar de halve marathon had ik mezelf als doel gesteld rond 1 uur en 30 minuten te lopen, een hele opgave maar met een doel loop je vaak makkelijker. Op 2e paasdag begon het avontuur voor mij na een korte nacht slaap vanwege werkzaamheden. Na een ontbijt dat bestond uit Energybars en vooral heel veel water en sportdrank ging ik op weg naar de Domstad.

Ik had de dag ervoor gelukkig mijn tas al gepakt waardoor ik rustig en relaxed kon afreizen naar Utrecht. Ik stapte op de trein in Culemborg en was netjes anderhalf uur voor de start aanwezig om mezelf voor te bereiden op de 21,1 km. Ik kleedde mezelf om en koos voor een korte broek in plaats van een lange waarvoor 95% van het deelnemersveld koos. Mijn oude schoenen haalde ik tevoorschijn omdat ik te weinig kilometers had kunnen maken op mijn nieuwe hardloopschoenen. 5 minuten voor de start zocht ik een plekje in het startvak en om 2 uur klonk een doffe knal en waren we onderweg. Het duurde ruim 4 kilometer voordat ik mezelf naar voren had gewerkt en een comfortabele positie had. Ruimte voor je en geen lopers om je heen loopt gewoon lekkerder. Langzaam schoof ik verder naar voren en kreeg ik bijval van een jongetje van 14 of 15. We liepen de eerste 10 kilometer in 40 minuten, een hoog tempo en dat resulteerde in een enorme inhaalslag. Tijdens het lopen stond het parcours zoals eerder gezegd vol met supporters die de kou trotseerde en ons voorruit schreeuwde. Ook kregen we nog een sneeuwbui over ons heen en was het zaak niet onderkoeld te raken. Op kilometer 18 moest ik mijn meerdere erkennen in mijn buddy, hij ging echt als een speer en als hij zo blijft lopen dan wordt hij vast nog sneller. 14 jaar en zo kunnen lopen is al een compliment waard. Voor mij waren de laatste kilometers vrij zwaar en werd het verval groot, een puntje van aandacht voor de komende trainingsweken.

De laatste kilometer leek langer te zijn dan de voorgaande. Gelukkig blijft het finishen mooi met al die supporters die schreeuwen en je aanmoedigen. De tijd op de klok was 1:32:26, een mooie tijd waar ik zeker tevreden mee ben. Zeker gezien het feit dat dit de bruto tijd bedraagt en niet de gemeten tijd via de ChampionChip. Ook zag ik het lopen van deze halve marathon als training voor de rest van het seizoen. Het geeft me positieve signalen dat ik op de juiste weg zit richting IronMan 70.3 Newfoundland.

Mijn eindtijd was goed voor een 146e plaats. Dat is niet slecht als je weet dat er ruim 2300 atleten mee liepen in de halve marathon. Mijn netto tijd was 1:31:55. Volgende keer ga ik dus verder vooraan staan waardoor ik minder tijd verlies door de inhaalslag die je moet maken als je halverwege staat.

Nieuwe Loopschoenen

Allereerst welkom op mijn blog! Via deze blog wil ik iedereen die geïnteresseerd is op de hoogte houden van mijn vorderingen, trainingen, wedstrijden en zaken die zich daaromheen afspelen. Veel plezier met het lezen van mijn blog.


Asics Gel Nimbus 9
De schoen die in 2007 werd verkozen tot de beste loopschoen van dat jaar. Voor 2008 wordt het mijn wapen tegen de loopproef. De schoen moet voorzien in betere demping om zo mijn gewrichten te sparen. Deze week hoop ik wat uurtjes te kunnen lopen op deze nieuwe schoenen zodat ze op tweede paasdag al aan het werk kunnen.


Op tweede paasdag loop ik de halve marathon van Utrecht. Over tijden ga ik het niet hebben. Ik hoop op een mooie dag in Utrecht maar zie deze halve marathon meer als training. Het is een leuke afwisseling in de reguliere training en motiveert om net even boven het normale te kunnen presteren.


Na de halve marathon de volgende dag rustig uitfietsen op de rollers en dan een dagje rust alvorens ik me weer stort op de orde van de dag, hard trainen voor de diverse wedstrijden die wachten. Op zondag 30 maart volgt er nog een tijdrit waar ik deze en volgende week nog voor hoop te kunnen trainen. Door het slechte weer, de harde wind en de regen is het er nog niet van gekomen lekker te knallen op het asfalt met de tijdritfiets.

Meer info over de halve marathon en de tijdrit volgen.

Sportieve groet,

Henry Piek