Vandaag stond de sprint triatlon van Terheijden op het programma. Het hele weekend was al dramatisch met een afsluitende paper voor de Academie die vrijdagnacht af moest. Zaterdag de laatste dag op de academie met daarna Defqon 1. Laat thuis, en niet kunnen slapen, waar dat aan lag weet ik niet. Ik heb de klok elk uur horen gaan en heb maximaal 3 uur aaneengesloten geslapen. Een slechtere voorbereiding kon dus eigenlijk niet.
Om negen uur mijn bed uit en maar eens een stukje gaan hardlopen, de benen voelde als beton en de kuiten zaten vol. Wat versnellingen gedaan en goed gerekt en gestrekt. Auto gepakt en samen met mijn broertje en neefje naar Terheijden. Wissel klaargemaakt even bijkletsen met Cesar Beilo en andere bekenden uit het het triatlon wereldje. Warm lopen gaf me niet veel vertrouwen voor de wedstrijd maar wellicht dat ik de boel kon los fietsen.
Om 12 uur PANG! en weg waren we! Ik zat aardig mee voorin maar werd net voor het keerpunt lomp geraakt door een andere zwemmer. Het gevolg was een zwembril die half op mijn hoofd zat. Corrigeren en door, ik miste helaas wel de groep achter de allerbeste zwemmers door deze actie. Na 500m exit en richting de wissel. Snel gewisseld en op de Cervelo jacht maken op mijn voorgangers. Eerste ronde aardig wat mensen voorbijgestoken en in de tweede ronde nog eens versnelt. De benen voelde aardig maar niet super. Eenmaal van de fiets begon de ware martelgang. Hardlopen met benen die eigenlijk niet willen. Na 1 ronde was de achterstand op Cesar en Terrence te groot om met de huidige benen te verkleinen. Achter me werd het gat groter naar de nummer 4. Ik heb de laatste ronde wel zo hard mogelijk door gelopen maar het hoefde eigenlijk niet. Ik finishte als derde, tevreden zeker gezien mijn weekend.
Na de wedstrijd richting Tilburg gefietst voor een feestje met de familie, meteen een goede manier om uit te fietsen. 2 jaar geleden deed ik ook mee in Terheijden en werd toen derde in 1 uur. Nu was ik bijna 6 en een halve minuut sneller. Misschien volgend jaar weer.
Sportieve groeten,
Henry Piek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten