Vandaag was het zover, de triathlon van Beesd. Beesd is voor mij wel een soort thuiswedstrijd dus waren de verwachtingen hoog. Het begon gisteren al toen ik de ingredienten bijelkaar zocht in de plaatselijke super voor een heerlijke pasta. Diverse mensen schoten me aan en hadden toch wel hoge verwachtingen. Ik ben me wel bewust van mijn eigen kunnen maar er zijn diverse factoren die je race kunnen beinvloeden.
Vanochtend nog even de spieren op spanning gebracht en eigenlijk al vroeg de brug over om mijn fiets-loop wissel klaar te maken. Daarna nog snel even naar huis voor een startnummer band want die was ik vergeten. Vanaf het plein op de fiets naar marienwaerd om de wissel zwemmen-fietsen klaar te maken en in te zwemmen. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet zenuwwachtig was. Mensen verwachten wat van je en dat brengt druk met zich mee. Van Gonny kreeg ik de laatste instructies over het zwemmen, dat was iets dat mijn gedachten even ergens anders bracht.
Het startschot klonk en de Linge die tamelijk rustig is veranderde in een wasmachine vol idiote sporters die op onder en over elkaar heen wilden zwemmen. Ik kreeg wat tikken maar deelde zelf ook uit. Ik kon aansluiting vinden met een groepje en had voor het eerst tijdens een wedstrijd door wie het waren. Ik lag met Stefan, Waldo en Sjaak in een groepje, Roland de Haan lag er achteraf gebleken ook bij. Toen ik de dijk op liep hoorde ik wat namen en voor me liep Waldo, dat deed me wel goed. We sprongen op de fiets en begonnen tempo te draaien en reden gemiddeld 40 kilometer per uur. Waldo, Roland en ik reden om beurten op kop. Ik heb geprobeerd weg te komen maar had niet de benen die ik in Woerden wel had. Mijn gemiddelde was niet slecht maar kon niet demarreren en uithalen of wegfietsen. In de laatste ronde raapte we Cees Verbeek op die aanhaakte en de laatste 7 kilometer mee fietste. Bij de spoorweg overgang gingen we tussen de bomen door, de trein was echt net een seconde voorbij, waldo kon hem net niet aanraken. We reden over de dijk waar ik al besloot mijn schoenen los te gooien en op de schoenen te trappen. Meteen ook een grotere versnelling draaien om meteen goed van start te gaan met lopen. Mijn wissel was snel en ik kon vrij direct achter Cees, Roland en Waldo aansluiten. Waldo en Cees liep ik niet veel later snel en gemakkelijk voorbij. Roland was een klasse appart vandaag, hij liep meteen een vrij groot gat dat ik niet kon dicht lopen. Tijdens het lopen haalde ik ook Rogier bij en ook Maarten werd na 5 kilometer lopen bijgehaald. Toen ik de laatste 5 kilometer inging riep Gonny me nog na dat ik moest gaan voor plaats twee, dat was haalbaar. Ik heb echt geprobeerd naar de nummer twee toe te lopen maar kwam wel dichterbij tot op het 7,5 kilometer punt waar hij een tandje bijzetten en van me weg liep. Op kilometer acht heb ik me laten verleiden door mijn grootste probleem, te makkelijk denken over het lopen en langzaam tempo minderen. Cees maakte daar handig gebruik van en haalde me anderhalve kilometer voor de streep in. Ik kon volgen maar bleef achter hem. In de straat net voor de finish probeerde ik met een sprint Cees te verschalken maar hij gooide de deur in de bocht handig dicht waardoor ik het op een seconde na niet haalde.
Ik werd dus vierde overall en 3e bij de heren onder de 40. Een mooi resultaat waar ik echt trots op ben. Ik weet dat ik dit seizoen echt stappen heb gemaakt en hoop dat de komende jaren verder uit te bouwen. Dat Cees me verschalkte was jammer maar voor hem misschien maar beter. Ingehaald worden door een jonkie is ook niet alles ;)
Bedankt aan allen die me een sms of email hebben gestuurd! Ook die mensen die naast het parcours mijn naam hebben staan schreeuwen bedankt, dat voelt altijd goed. Grappig dat ik in de volksmond nog steeds Giggs genoemd word, het voetbal verleden blijft dus toch kleven. Nu rusten en ontspannen toe werken aan een nieuwe uitdaging, de Ironman 70.3 van Rhode Island over 15 dagen. Blijf dus vooral mijn blog volgen dan blijf je op de hoogte! Een bericht achterlaten is ook altijd leuk!
Spreek jullie snel weer!
Met sportieve groeten,
Henry Piek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten