English version in italic
Allereerst excuses voor de gebrekkige communicatie vanuit Amerika. Velen weten inmiddels dat ik na 4uur en 50 minuten gefinished was in Clearwater. De dag begon om 5 uur met het markeren van de armen. Mijn race nummer werd geheel in stijl met stempels aangebracht, de 4 cijfers konden ze maar net kwijt op mijn armen. Nadat ik mijn fiets na had gekeken en de banden op spanning had gebracht was het wachten op de officiele start van het WK. Samen met Sean & Jon hebben we de start gekeken en zijn we later ieder onze eigen weg gegaan. Ieder met zijn eigen ambities. John wilde onder de 4 uur en 10 minuten duiken, Sean onder 4:44 en ik wilde gaan voor 4 uur en 35 minuten.
De wedstrijd bij de professionals werd zoals verwacht tijdens het zwemmen geleid door Andy Potts. Bij de vrouwen was het Joanna Zeiger het die als eerste het witte strand van Clearwater weer betrad.
Zwemmen:
Om 8 uur waren wij (18-29) de laatste groep die te water ging. Het zwemmen was normaal altijd een martel gang maar ik begin er toch steeds meer plezier in te krijgen. In Newfoundland zwom ik nog net onder de 38 minuten, hier in florida in een golvende zee stond ik met 32 minuten weer op het land.
Wissel 1:
Tijdens de wissel van het zwemmen naar het fietsen liep ik richting de rekken met fietsen. Ik pakte mijn fiets en begon te lopen richting de zone waar je op de fiets mag. Ik hoorde iets tikken en kwam er al gauw achter dat mijn snelheidssensor was verschoven. Wellicht had een andere atleet mijn fiets goed geraakt.
Fietsen:
Na 100 meter op de fiets bleek dat mijn snelheid niet gemeten werd. Ik mocht dus gaan fietsen op de cadans. Het parcour was snel en vooral plat. De eerste 45 kilometer liepen als een trein. Op de snelweg zag ik grote groepen samen rijden, iets wat natuurlijk verboden is. Op de weg terug naar de wisselzone stak de wind aardig op en blies deze recht op onze kop. De Memorial Causeway was het laatste obstakel van de tocht. Ik voelde me lekker en had een goed gevoel voor de afsluitende loopproef. Toen ik mijn schoenen los wilde maken verschoot er een spier in mijn been waardoor ronddraaien minder makkelijk werd. Ik reed de wisselzonde binnen en sprong van de fiets.
Lopen:
Het lopen ging al meteen een stuk minder, mijn hamstring speelde bij iedere stap op, een vorm van kramp wellicht. Ik dacht ik loop het er wel uit. Helaas werd het lopen een ware martelgang en kon ik geen tempo maken. Ik werd gepasseerd door mensen en voor mijn gevoel ging het lopen steeds slechter. Na 10 kilometer was er nog steeds de pijn in mijn been terwijl ik toch goed voorbereid was begonnen aan deze wedstrijd. Net na het keerpunt op de 15 kilometer had ik het gevoel dat ik weer aardig kon bewegen.
Ik liep de finish over in 4 uur 50 minuten en 5 seconden. Volgens veel mensen netjes, zelf ben ik minder tevreden en had ik graag harder gegaan tijdens het lopen. We zijn weer een ervaring rijker en zijn toch ergens geweest waar velen nooit zullen komen. Volgend jaar drie kansen om te kwalificeren voor Clearwater want ik wil zeker terug!
Bedankt voor de steun vanuit alle hoeken. Vooral aan die mensen die me financieel steunen en of gesteund hebben, zonder hen zou dit alles niet mogelijk zijn.
Voor nu was dit hem weer, een seizoen met veel mooie belevenissen. Leren van de fouten die gemaakt zijn en werken aan wat punten deze komende periode zodat we in 2009 weer fris en vol goede moed kunnen beginnen aan het nieuwe seizoen.
Henry
English Version
First off my apologise for posting my race report rather late. The communiaction was a bit weak. I was only able to work on my cellphone which I am not used to. Many of you already know I finished the race in 4 hours and 50 minutes. The day started out early at 5 O'clock. They marked my arms with stamps before I had a check over my bike. Together with Sean and Jon we say the Pro's have their start at 6:45. We all had high hopes for the day we prepared so hard for. Jon wanted to finish under 4:10, Sean under 4:44 and I was trying to get around 4:35.
The race started out as expected with Andy Potts coming first out of the water. The woman's race started wit Joanna Zeiger coming first out of the water.
Swim:
At 8 O'clock my agegroup (18-29) started their race. Normally the swim is like a torture for me. I really disliked the swimming part. Somehow I begin to find the swimming nicer everytime I enter a race. In Newfoundland I had a 37+ swim. In Clearwater in a choppy an salty sea I had a 32 minute swim.
Transition 1:
During my transition from the swim to bike I ran towards my bike picked it up and started running towards the mounting zone. After a few steps with my bike I heard something ticking. My speed sensor was bend towards the spokes. I bended it back, propably another athlete hit my bike while getting his.
Bike:
After 100 meters on the bike I did not see my average speed on the computer. I had to ride on rotations wich I find much more difficult. The first 45K went like a train. On the highway i saw big groups of athletes drafting their way back to T2. On the way back up North we had a headwind. It pretty much slowed me down. The memorial causeway Bridge was the last obstacle before making it into T2. Just before I ran into T2 I cramped a muscle in my leg. I wanted to get on top of my shoes and thats when the cramps started.
Run:
Because of the cramp I was not able to pace my run. I thought I would run myself painfree but the pain stayed with me every step. The run became a 21.1 long hell. I was not having the run I trained for. I prepared so good for this race why of all days today? After 15K the pain started to wear off and I was able to move normal again.
I ran across the finish in 4 hours, 50 minutes and 5 seconds. Many people say that's a job welldone. I was not really amused by my performance. I trained really hard on the run and it did not work out hte way I planned it. But the race itself, the atmosphere and the people where great. It's something that will stay with me forever. Many people will never ever get here so I will cherish the moment. Next year three opportunities to qualify again because I really want to go back.
A thanks goes out to those who supported me before, during or after the race. A special thanks goes out to those people who supported me financial without them I would'nt be able to do the things I do.
That was my season so far, a season with highlights. I'll try to draw my lessons from the mistkes that I have made in my first season as a triathlete. In 2009 I will try to get better and have some great races!
Henry
Geen opmerkingen:
Een reactie posten