Triathlon Didam 1000m/40km/10km

Afgelopen zaterdag was het weer raak, deze keer in Didam. Mijn laatste testcase voor Canada was een wedstrijd in de vorm van een kwart triathlon. Mijn doelen waren simpel, onder de 2 uur en 7 minuten finishen. Verder wilde ik een gelijkmatige 10km lopen over de vier ronden en gewoon een hele snelle fietstijd realiseren.

Mijn voorbereiding die week was zwaar geweest met een zware duurrit van 5 uur op de maandag gevolgd door een intensieve looptraining op dinsdag. De rest van de week heb ik minder intensief doorgetraind maar ben ik wel in beweging gebleven. Het was dus hopen op goede benen en lekker weer om de laatste wedstrijd voor Canada onder ideale omstandigheden af te werken.

Het was mooi weer in Didam, er stond een matige wind, goed weer om een hoog voorwiel te steken en een dicht achterwiel. Na het inrichten van de wisselzone en wat slap ouwehoeren met andere atleten bekeken we de start van het NK masters op de Olympische afstand. Rob Barel kwam als eerste het water uit, verloor zijn schoen in de wisselzone en kwam daar pas achter toen hij op de fiets wilde stappen. Hij moest helemaal terug de wisselzone in en verloor kostbare tijd. Uiteindelijk werd Rob alsnog eerste.

Zwemmen
Om twee uur was het zover, de kwart triathlon ging van start. Ik had me aan de zijkant van het veld gepositioneerd vanwege de drukte op de smalle startlijn. Aan de zijkant starten is vanwege de drukte een aanrader alleen moet je meer meters maken voordat je in de juiste positie ligt. De start verliep niet onaardig alleen kreeg ik na 300 meter wedstrijd een paar lelijke ellebogen waardoor ik een sloot water binnen kreeg. Ik was even uit mijn ritme en verloor mijn groep. Ik moest hard werken om weer aan te sluiten. Na 700 meter wedstrijd kon ik aansluiten bij een betere zwemmer, in zijn kielzog kon ik mijn krachten sparen voor de rest van de race. Het water uitklimmen werd een sport op zich maar lukte na niet al te veel geklungel.

Fietsen
De wisselzone was lang en de ondergrond was deels ingericht met matten waardoor niet alles even gemakkelijk liep. De wissel verliep snel en ik kon beginnen aan een tijdrit over 40 kilometer. Langzaam aan kon ik tempo maken en haalde ik de eerste atleten in en begon ik aan mijn opmars naar voren. Het parcour leende zich om hard te fietsen, het was hier en daar even oppassen voor bochten met wat zand maar over het algemeen was het een ruim parcours. In de tweede fietsronde haalde ik een groepje stayerende atleten in die aansloten. Ik heb zeker 5 kilometer met een treintje achter me gereden. Zo nu en dan werd ik ingehaald als de motor voorbij kwam. Op kilometer 31 was ik het zat en trok ik de zaak uit elkaar, achter mij bliezen enkele wagonnetjes zich op en de trein werd kleiner. De laatste 3 kilometer werd ik ingehaald door het restant dat de eer wilde om eerder het parc fermee binnen te rijden. We zaten rond een 20e positie in de wisselzone.

Lopen
Mijn wissel verliep goed en het was zaak de vier ronden van 2,5 kilometer met zo min mogelijk verval te lopen. De ronden gingen snel voorbij en onderweg haalde ik nog een teamgenoot in. Ik finishte onder de 2 uur en 7 minuten met 15 seconden over, wederom een doel gehaald met niet al te veel inspanning.

Ik kan dus tevreden terug kijken op de wedstrijd in Didam, ik was slechts 12 seconden langzamer dan de snelste fietser en kon met lopen gelijke tred houden, er zat geen alarmerend verval in de looptijden. Over het zwemmen was ik ook wel tevreden zeker gezien de start en de klappen die ik opliep onderweg. Het fietsen had harder gekund, de eerste ronde was vooral verkennen.

Mijn eindtijd; 2 uur, 6 minuten en 45 seconden.

Over Canada, mijn verblijfplaats, wedstrijdinfo en allerlei handige zaken aangaande Ironman 70.3 post ik volgende week uitgebreide informatie.