Triathlon Deil

Afgelopen zaterdag was het zover, de jubileum editie in Deil. Na mijn iets mindere wedstrijd in Zwitserland wist ik niet wat ik moest verwachten van mezelf. Dat het pijn zou gaan doen en dat ik niet topfit was werd me tijdens het zwemmen wel duidelijk. Ik was te aardig en liet me van mijn plek beroven net achter de betere zwemmers. Dan mag je alleen zwemmen en dat ging me ookal niet best af. Ik klauterde het water uit en ging richting de fiets, ik zat er niet bij en dus moest ik hard werken op de fiets.

Er stond nogal wat wind en al snel haalde ik de eerste atleten in. Dit gebeurd eigenlijk altijd en meestal vind ik dan wel een tempo dat me bevalt en waarmee ik makkelijk kan ronddraaien. Vandaag dus niet, de benen voelde niet eens slecht maar er zat geen 'power' achter. Redelijk frustrerend maar niks aan te doen. Het was stoempen op de fiets. Om het moraal nog verder naar beneden te werken kwam Waldo als een sneltrein voorbij zetten. Die ging echt te hard maar wilde waarschijnlijk als eerste wisselen.

Ik kon de schade beperken op het fietsen en net achter Dirk Jan kwam ik terecht op het loopparcours. De eerste twee ronde liep het nog wel aardig maar daarna zakte het tempo weg. Ik was niet wedstrijdfit en miste weer de power. Roland kwam nog voorbij en dus werd ik vierde de beste plek die je als sporter kunt hebben.

Snelle conclusie is dat er gewoon geen kracht in de armen en benen zaten. Ik twijfelde eerst of ik wel degelijk mijn best had gedaan maar aangezien ik zaterdagavond overal pijn had lijkt dat toch het geval. Misschien hebben mensen toch gelijk gehad en heb ik Zwitserland iets meer dan een jas uitgedaan.

Hulde aan de mannen voor me, zij waren vele klassen beter. Gelukkig weet ik dat mijn lichaam ook sneller kan dus we vertrouwen er maar op dat het weer terug komt.

Tot volgende week in Veenendaal dan kom ik jullie aanmoedigen!