zaterdag 30 juni 2012

Dejavu in Beesd


De wedstrijd in Beesd is altijd speciaal, als je uit Rumpt komt en al jaren aan de deur klopt wil je graag eerste worden. Natuurlijk doen er meer atleten mee maar als je van je eigen krachten uit gaat en weet waar je bijna elke dag voor traint dan is dat hoogste treetje een serieus doel. Mijn voorbereiding dit jaar begon wat rommelig, ik heb na mijn eerste hle triathlon lang last gehad van mijn lichaam. Ook door drukte naast sport was ik niet fit en gemotiveert toen ik naar St. Croix ging. Iedereen weet hoe het daar afliep en dus moest daarna gekozen worden, serieus sporten of genoegen nemen met een wat lager niveau. 

Ik ben blij dat ik gekozen heb voor het eerste en voelde me gesteund door een hoop mensen om me heen. De schema’s van Gonny in combinatie van een actievere houding van mij zorgden ervoor dat ik gisteren ‘klaar’ was voor de triathlon van Beesd. 
Ik was zenuwachtig, maar wel enorm gemotiveerd. Het werk was gedaan en na een enorm goede massage die ochtend van Cor Hommes was ik echt lichamelijk en geestelijk klaar de klus te klaren. Gonny gaf me zoals gebruikelijk nog wat tips en na het startschot lag ik in de voeten bij Marcel Gierman. Dat zwemmen ging wel goed tot iemand op 300 meter aan mijn been trok, ik kreeg wat water binnen en verloor contact met Marcel. Doorhalen en blijven zwemmen, ik was zelfs aan het nadenken over mijn slag en probeerde deze goed af te maken.Ik klauterde het water uit net achter de grote mannen en wist dus dat ik er bij zat. Ik zag Dirk Jan het Parc Fermee verlaten toen ik er in liep en Marcel stond nog bij zijn fiets. Zelf snel wisselen en rammen op de pedalen. Volgens Gonny zat ik 30 sec achter Marcel, mijn grootste concurrent.
Ik zat in de schoenen maar besloot de velcro’s pas later aan te trekken, het asfalt was niet super en wilde eerst vaart maken op de fiets. De wind had vrij spel en dus werd het werken op de fiets. Fietsen loopt sowieso lekker de laatste tijd en dus probeerde ik het goede gevoel te vinden. Ik reed heel aardig en haalde al snel Cees in en Peter van Liempt. In de tweede ronde was het Dirk Jan die er aan moest geloven en daarna lag ik op de tweede positie. Ik heb het gas er op gehouden en dat resulteerde bijna in het missen van een bocht die iets scherper was dan ik had voorzien. Als volleerd motor courreur ging ik al driftend door de bocht, best leuk nu ik dit zo typ toen scheet ik bijna in mijn broek. 
Op de dijk de voeten uit de schoenen en me klaar maken voor de wissel. Iedere seconde telt, in Beesd pakken ze je fiets aan. Dus bij deze mijn excuses aan de vrijwilliger die mijn fiets moest vangen. Als je de beelden van Ironman Hawaii weleens hebt gezien dan was het Norman Stadler style bike throwing. Nogmaals dit hoort niet en had met iets meer beleid gemogen. Als de vrijwilliger zich meld trakteer ik op een biertje. (niet massaal reageren)
Maar terug naar het verhaal, wisselen, geen modeshow net als vorig jaar gewoon schoenen aan petje op gel mee en lopen. Gonny gaf me weer door dat ik 30 seconden achter hem zat (Marcel). Aangezien Marcel hard kan fietsen had ik dat dus ook gedaan ;-) Ik wist dat ik Marcel kon hebben, ik heb er in gelooft en ik kan een heel verhaal gaan schrijven dat ik op hem inliep maar op de finish was het gat ongeveer net zo groot als in alle wissels. Marcel Gierman won, dik verdiend maar ik hoop dat ik hem heb laten zweten. Ik heb er hard voor gewerkt en weet dat ik het nergens heb laten liggen. Ik ben tevreden en hoop dat de mensen een leuke wedstrijd hebben gezien. Ondanks de pijn en het afzien heb ik er zelf ook van genoten. 
Bedankt voor alle aanmoedigingen op en naast het parcours. Ik vloog vandaag mede daardoor. Maar je kunt nooit top zijn zonder topcoach/ trainer daarom bij deze Gonny nogmaals bedankt, ik hoop dat je tevreden was over mijn wedstrijd ;-) Volgend jaar toch echt dat hoogste treetje... Doelen stellen en prioriteiten of zoiets ;-)
Over twee weken Ironman Zurich, 4x de afstand van Beesd. Ik ga jullie zien ergens tijdens een wedstrijd, training of na Zurich een keer in de kroeg.
Met sportieve groeten,
Henry Piek

Geen opmerkingen: